Sommigen van u weten het al: ik heb een nieuwe liefde. Al maanden loop ik
haar lof te bezingen tegen iedereen die het horen wil. Zij is mooi,
zij is klein en zij is snel: Linux. En veeleisend is ze niet. Nee, geen
SPARC of SUN van tienduizenden guldens, maar een eenvoudige 386 met
een meg of vier RAM is haar genoeg.
Natuurlijk, wil ze haar ketenen afwerpen en haar volle schoonheid aan je
onthullen, dan zul je je DOS-box tot acht megabyte moeten opkrikken en
een tweede harde schijf is dan ook geen overbodige luxe. Maar dan kan
ons geluk niet op en hebben we op hardware van twee- of drieduizend
gulden een volledige Unix draaien, met X-Windows, met alle GNU-software
en met al het moois dat voorheen aan onze duurdere collega's met echte
workstations was voorbehouden, tot en met de Open Look software. Gratis en
voor niets.
Zelfs als ik mijn nieuwe liefde wil uitdossen met de toch wat hoerige
lingerie van OSF (Open Software Foundation)dan kan dat.
Jammer genoeg is Motif zo ongeveer het enige
in de Linux-collectie dat niet gratis te bekomen is: de 'connaisseurs' van
exotica zullen tweehonderd dollar moeten schuiven. Maar ja, zelfs dat is
te overzien. Dus makkers, haast u hijgend naar de 06-lijn van het Internet.
Funet.uwasa.fi of tsx-11.mit.edu staan klaar om u met open armen te
ontvangen, maar neem wel veertig HD-floppies mee.
Nu we het er toch over hebben: de snel groeiende omvang van de huidige
programma's is ook al zo iets. In 1985 begon ik hier met een Turbo
Pascal compiler van zegge en schrijve 35 Kb inclusief editor. Nu in
1993 beslaat een beetje compiler al gauw twintig meg. Natuurlijk, ze
hebben nu allemaal een of meer libraries om met de API van MS-Windows te
kunnen kwebbelen, maar om met Sjef van Oekel te spreken: "Waar heb dat
allemaal voor nodig?"
`Dat heb nodig' om het oprukkende gebruik van CD-ROMs te kunnen
rechtvaardigen en als erevoorzitter van het Nederlands Verbond ter
Bevordering van het Illegaal Kopiëren van Software (de NV-BIKS) baart
mij dat grote zorgen. Want al die producenten kunnen wel kwaken over
ethiek en integriteit maar ten eerste druipt er boter van extreem
ranzige kwaliteit van al die commerciële koppen en ten tweede is het
juist het meer of minder illegaal kopiëren geweest dat de groten onder
hen groot heeft gemaakt. Want hoe zouden Borland of Wordperfect in de
bedrijfswereld voet aan de grond hebben gekregen als niet iedere
PC-bezitter thuis zijn illegale kopie had gehad?
Nee, de oprukkende CD-ROM zou wel eens het einde van de gouden tijd van
de PC kunnen betekenen. De bekoring en de ervaring van het illegaal
kopiëren, het kraken van beveiligingen, het uitproberen van
van-alles-en-nog-wat, de uitgebreide boekenmarkt van verkapte
handleidingen, dat alles zou wel eens kunnen verdwijnen. Daarvoor in de
plaats de noodzaak om naast het hardware-budget ook nog een fors
software-budget te moeten opbrengen: het ziet er somber uit.
Paai
|