Een mens maakt wat mee. Dacht ik toch dat ik zo'n beetje alle tekstverwerkers had
gezien en dat niemand me meer iets kon vertellen en dan komt daar opeens een spook
uit het verre verleden dat me in drie dagen van vroom Word4Windows aanhanger terugwerpt
in de middeleeuwse wereld van ASCII-met-markups.
Dat komt zo. Ik was met iemand anders
een boek aan het schrijven (binnenkort bij de betere boekhandel en het gaat over Linux,
zegt het voort) en de uitgever wilde Wordperfect en de 'iemand anders' wilde LaTeX en
ik wilde Word, dus werd het Word. En een ellende dat we hebben gehad! Nou ja, en dat
Wordperfect ook niet bepaald perfect is (en zeker niet onder Windows) weten we allemaal,
dus op een gegeven ogenblik begon ik maar eens met LaTeX te experimenteren. LaTeX was
naar mijn vaste overtuiging goed voor verkalkte onderzoekers die te bekrompen waren
om zelfs maar naar een PC te kijken, laat staan dat ze zich verlaagden tot MS-Windows
en ik had er bij voorbaat al weinig vertrouwen in, maar ja! onder de fervente
LaTeX-aanhangers vind je meer professoren en andere academische titels dan in de
rest van de wereld bij elkaar en die kunnen niet allemaal gek zijn.
LaTeX dus.
Na drie dagen kreeg ik hetzelfde effect dat ik vroeger met het roken van bepaalde
verboden kruiden bereikte: het gevoel dat je schedeldak zachtjes opengaat en
wegzweeft. Een geheel nieuwe wereld opende zich voor me. Als bij toverslag waren
alle tijdrovende zorgenissen met lay-out verdwenen, de bibliografie bleek zichzelf
te schrijven en ik keerde terug als een beter mens en met nieuwe hoop voor mijn
proefschrift.
LaTeX biedt nog een hele hoop bijkomende voordelen. Om te
beginnen kun je gewoon je favoriete tekstverwerker of editor blijven gebruiken,
zolang er maar ASCII uit komt. Dat maakt je als auteur ook behoorlijk
onafhankelijk van het systeem waar je op werkt, wat zeker voor schizofrenen
als ik, die de ene helft van de tijd onder DOS en MS-Windows werken en de andere
helft van de tijd Unix gebruiken, goed uitkomt. Des te chagrijniger word je dan
over die gediplomeerde volidioot van een Bill Gates die de slashes in de
pathnamen verkeerd om heeft gezet en de LF (linefeed) van Unix door de CR-LF
heeft vervangen. De vrucht van de quercus ordinalis! Moet je toch nog een
conversieslag doen om van DOS naar Unix te gaan en omgekeerd! Je zou hem toch
wurgen met een muissnoer!
P.S. voor de francofielen onder ons een nagekomen mededeling: `tant pis, fromage de Brie'.
Paai
|
