Tijdens het winkelen met vrouw en dochters word ik er steeds weer met de neus op gedrukt hoe ontzettend veel kledingwinkels er toch in de wereld zijn. Een stad als Tilburg bijvoorbeeld heeft in het centrum misschien twee of drie boekwinkels, maar het aantal verkooppunten voor textiel, van spijkerbroeken tot dure modezaken vermag ik niet te schatten. En als klap op de vuurpijl is de voertaal van de reclameborden bijna uitsluitend Engels, zodat het alomtegenwoordige SALE op bijvoorbeeld de Franse bezoekers een merkwaardige indruk moet maken. Maar goed: zolang de Grote Afvalmachine, die Beschaving heet, blijft draaien is alles geoorloofd.

Het is toch iets raars met taal. Je zou verwachten dat de overdosering met 'sale' en 'discount' op den duur toch een averechts effect zouden moeten hebben, maar daar is geen sprake van. 'Mundus vult decipi, decipiatur ergo', zoals mijn goede vader placht te zeggen, al zei hij het op z'n Brabants. Maar in het Latijn maakt het meer indruk en ik wil ook graag voor een geleerd man worden aangezien.

Een ander taalkundig hoogstandje dat de laatste maanden hand over hand toeneemt is het eufemisme. Dat is altijd het geval als de verkiezingen in zicht komen, maar deze keer worden er wel zeer afstotelijke voorbeelden op de buis, c.q. de luidspreker gebracht. Zo hoorde ik onlangs een links politicus juichen over het feit dat ouderen tegenwoordig de gelegenheid krijgen om nieuwe uitdagingen aan te gaan. U raadt het al: als je je hele leven krom hebt gewerkt bij de hoogovens of op de steiger kun je op je vijfenvijftigste zonder meer op straat gegooid worden, waarna je via een steeds korter durende WW-periode in de bijstand terecht komt. Maar, zo jubelde deze nazaat van Nieuwenhuis en Troelstra, een carriere als liftjongen of lucifersverkoper kan nog zoveel zin aan het bestaan geven...

Ik mag van Henk niet meer wijzen op het grote vormende nut dat de Profylactische Applicatie van Lantaarnpalen kan hebben. Maar literatuur mag ik nog steeds citeren en ik zou opnieuw iedereen de laatste strofe van Brechts Seerauber Jenny willen aanbevelen:

Und an diesem Abend wird es still sein am Hafen
Wenn man fragt wer wohl sterben muss
Und dan werden sie mich sagen hören - "Alle"
Und wenn dann der Kopf fällt sag' ich - "Hopla"